o Autorce
MAGDALENA KAPUŚCIŃSKA
Urodzona w orwellowskim roku w przestępny dzień (nie mylić z przestępczym!) – poetka, prozaiczka, satyryczka, dramatopisarka (z zamiłowaniem do komedii) oraz wydawczyni z prawdziwą pasją. Tworzy zarówno dla dorosłych i dzieci. Pochodzi z Działdowa, mieszka w Wieluniu. Autorka kilkunastu książek (poezja, baśń, satyra, miniatury dramatyczne, monodram, tragikomedia) oraz redaktorka ponad stu. Jej wiersze, miniatury dramatyczne, felietony i eseje oraz polskie przekłady wierszy były publikowane w wielu antologiach, magazynach i witrynach poświęconych literaturze i kulturze (w kraju: Poezja na każdy dzień, Tomikovo, Kozirynek, Rycerz Młodych, Poetariat, Gazeta Kulturalna, Pisarze.pl, Silne! i na świecie: Anknews, Pramad.in, (Indie), Chiranjeev Sahitya Magazine (Indie), Read Carpet Colombia (Kolumbia), Ablucionistas (Meksyk), a także prezentowane w polskim, angielskim i irlandzkim radiu.
Jej wiersze tłumaczono dotychczas na język angielski, hiszpański, bengalski, ukraiński i francuski. Inicjatorka wielu wydarzeń kulturalnych, m.in. Spotkania z Satyrą, Turniej o Gąskę Ziemi Wieluńskiej, Mała satyra (spotkania z przedszkolakami), czy Przytulanie Poezji.
Laureatka V Gdyńskiego Turnieju Satyrycznego (2014), Nagrody w dziedzinie Kultury, przyznanej przez Sejmik Województwa Łódzkiego (2017). W październiku (2022) została wyróżniona międzynarodową nagrodą „Złotego pióra – Pionier Światowej Kultury” za wiersz „Autumn Mrs. Kapuścińska” w konkursie zorganizowanym przez Międzynarodowe Forum Kreatywności i Ludzkości w Syrii, a w listopadzie (2022) została jedną z dziesięciu laureatów z całego świata, konkursu poetyckiego zorganizowanego z okazji Światowego Dnia Pokoju, przez The Dream of Equality Waszyngton. Na swoim koncie ma także kilka wyróżnień w konkursach poetyckich, literackich i plastycznych. Za Jej literacki wkład w światową budowę kultury pokoju i sprawiedliwości w czerwcu 2022 została odznaczona honorowym wyróżnieniem przez międzynarodową organizację literacką „The Dream of Equality Colombia”, a Jej praca, zarówno wydawnicza, literacka, translatorska i humanistyczna została doceniona w świecie, honorując ją międzynarodowym koordynatorem ds. kultury polskiej, przez tę samą organizację.
Od 2 lat prowadzi „Kącik poezji egzotycznej”, gdzie z sukcesami próbuje sił jako tłumaczka światowej anglojęzycznej poezji, a Jej polskie przekłady wierszy zaprzyjaźnionych współczesnych poetów są publikowane na międzynarodowych platformach i prasie.
Jej wierszy i fragmentów prozy można było dotychczas posłuchać w interpretacji: Moniki Magdy Krajewskiej, dr Urszuli Lewartowicz, Diany Giurow, Anety Mazurek, Czarka Papaja, Reni Ainer , Mariusza Głąba, Bogdana Dmowskiego, Roberta Tondery, prof. Stanisława Górki oraz młodzieży szkolnej.
Fundatorka i prezeska Fundacji Poetariat. To także założycielka i redaktorka naczelna witryn poświęconych kulturze, satyrze i czytelnictwu: Ja, gęgole!, Poetariat oraz Poetariat Dzieciom (i wiele innych). Przynależy do wielu grup, forów i ruchów literackich w Polsce i na świecie.
Prywatnie spełniona żona, mama trojga najwspanialszych dzieci na świecie, a także pańcia psa rasy Husky.
Autorka książek:
1. Moja alchemia (poezja, 2015),
2. Dziennik Snów (poezja, 2016),
3. Ja gęgole! (tomik satyryczny, 2016)
4. W poszukiwaniu siebie (poezja, 2017),
5. Dokarmianie motyli (poezja, 2018),
6. Magiczne pióro (mini baśń napisana współautorsko z córką Amelią, 2018),
7. Sztuczki (zbiór miniatur dramatycznych, 2019, w 2021 wyd. poprawione i wznowione), x2
8. Aneks do rzeczywistości (poezja, 2019),
9. Santa City (baśń, 2019),
10. Pieśń Nocy (dwujęzyczny polsko-angielski monodram poetycki, 2020)
11. Gizela de Livre (trylogia tragikomiczna,2021).
“Spokojnie, to tylko wiersz jest Jej dwunastą indywidualną publikacją.
Większość publikacji wydała w swoim wydawnictwie autorskim – Magdalena Kapuścińska i Fundacji Poetariat.
Ponadto redaktorka i wydawczyni antologii: Rytuały, Poezja na każdy dzień cz. I – III, Poezja po zmierzchu, Strefa ciszy, Tygiel, Fraktale, Gwiazdozbiór Pegaza 2020, 2021 (edycja polsko-angielska), 2022 (edycja polsko-hiszpańska), Ludzie, których podziwiam, Miejsca, które kocham, Uskrzydleni, Brzydkie wiersze (poezja turpistyczna), Magiczne opowieści (zbiór opowiadań), Czego pragniesz? (antologia blogowa), Angelarium (2022), Nokturny (2022), Czym chata bogata (2023) oraz antologii wierszy dla dzieci: Poetariat Dzieciom (2020), Wierszyki uśmiechem plecione(2021), My się zimy nie boimy(2021), Gałganki (2022). Zredagowała kilka roczników poetyckich i satyrycznych: Upojeni Satyrą (2020), Świństewka (2021) , Rykowisko(2020), Wwierszowzięci (2021), Rubryka satyryka (2022), WWIERSZOWZIĘCI – Ostatni romantycy/ LES VERSENCHANTÉ – Les derniers romantiques w przekładzie Danuty Sut-Karykowskiej (rocznik liryki miłosnej/ edycja polsko-francuska)
Wzięła także udział w kilku międzynarodowych projektach tj.:
Metafora współczesności – Krajobrazy (Polska, 2019)
Metafora współczesności – Impresje (Polska, 2020),
May Love Heal the World (Indie, 2021),
Under The Azure Sky (2020, Indie)
Od wschodu do zachodu (2021, Polska)
I won’t find another You (2023, Indie)
Mili Dueli – International Poetry Contest (2023, Bośnia i Hercegowina)
o tomiku (nota wydawnicza):
Kapuścińska – jak każda zodiakalna Ryba – lubi popływać – najlepiej w podwodnym świecie własnych emocji, których niezmierzone bogactwo poznaliśmy już z jej wcześniejszych tomików poezji. Zaskarbiły jej sympatię i przysporzyły wielu wiernych fanów.
Na tomik “Spokojnie, to tylko…” składają się wiersze niełatwe, niezwykle impulsywne, sensualne i odkrywcze, nacechowane szczególnie ekspresją. Z pewnością nie brakuje tu “trupów” (jak autorka sygnifikuje poezję turpistyczną), które najwyraźniej poetessa postanowiła uwolnić z przysłowiowej szafy.
Książka wręcz pulsuje symboliką i odniesieniami do mistycznych postaci, zjawisk i miejsc, stąd niech nikogo nie zdziwi np. połączenie aktu porodu wiersza z metaforyczną śmiercią dawnej „Magdy”, czy jednoczesne przywołania: Rusałki, Atlantydy, Pani Jeziora (Królowej Pucharu), Króla Rybaka (Jezusa), Magdaleny, a nawet… Judasza.
Autorka wierszy patrzy na świat jakby spod tafli wody. Dlatego często jego obraz jest zamazany, niewyraźny, zmącony iluzją. Na szczęście, udaje się poetce wypłynąć na powierzchnię wody i zobaczyć świat na nowo w jego prawdziwych barwach. Odetchnąć pełną piersią, wypluwając z siebie to, o czym wieszczyła m. in. już w 2019 roku, w wierszu pt. „Szambo” — z tomiku „Aneks do rzeczywistości”:
“…Gdzieś tam, kiedyś wypłynę./ Wypluję cały syf,/
którego przyszło się nałykać/ by przetrwać/
w tym szambie życia.”
Ale spokojnie, to tylko… wiersze, których unikatowego przekładu na język angielski dokonała sama autorka. Odważ się wraz z nią, przepłynąć przez odmęty odrzucenia, zwątpienia, niezrozumienia i samotności. Może uda ci się wyłowić i zachować w pamięci choć jedną z poetyckich pereł, może odkryjesz Atlantydę (albo przynajmniej odnajdziesz siebie w tym wodno-Rybim świecie emocji).
